- mübtəla
- manyak
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
mübtəla
Look at other dictionaries:
mübtəla — sif. <ər.> 1. Aludə, düçar, giriftar, tutulmuş. Kimə kim, dərdimi izhar qıldım, istəyib dərman; Özümdən həm betər bir dərdə onu mübtəla gördüm. F.. <Fərman:> Aya, görəsən, o da mənim kimi dərdə mübtəladır, ya salamatdır? Ə. H..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübtəda — is. <ər.> qram. Cümlənin kimin və ya nəyin haqqında danışıldığını bildirən baş üzvü. Mübtəda kim? və nə? suallarına cavab verir … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübtədalı — sif. qram. Mübtədası olan. Mübtədalı cümlə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübtədasız — sif. qram. Mübtədası olmayan. Mübtədasız cümlə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübtəlalıq — is. Bir şeyə həddindən artıq aludəlik, mübtəla olma, düçar olma, giriftarlıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mübtəda — ə. 1) başlanğıc, baş; 2) qrammatikada: iki baş cümlə üzvündən birincisi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübtəde’ — ə. 1) başlayıcı, başlayan; 2) ilk, ibtidai … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübtəl — ə. ləğv olan, batil olan, aradan qaldırılan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübtəla — ə. 1) giriftar, düçar; 2) aşiq, vurulmuş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübtəni — ə. 1) bina olunmuş, binası qoyulmuş; 2) əsaslanan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mübtəhic — ə. məmnun, razı şad, sevincək … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
